Historia szkoły

HISTORIA BUDYNKU SZKOŁY

Budynek, w którym mieści się obecnie Szkoła Podstawowa Nr 1 w Drezdenku zbudowany został w latach 1903 – 1904 jako obiekt szkolny nauczania podstawowego. Jest okazałym, murowanym z cegły gmachem o neogotyckiej stylistyce. Uczyło się w nim wiele pokoleń młodzieży ewangelickiej w pierwszej połowie XX w i równie wiele pokoleń młodzieży polskiej w ostatnich dziesięcioleciach.

Szkoła zbudowana została na samym początku XX wieku, poza granicami średniowiecznego miasta, po jego północno zachodniej stronie. Usytuowana została na obszernym placu, który pozostawał niezabudowany co najmniej od połowy XIX wieku a w granice miasta został włączony dopiero w 1894 roku.

Na terenie tym pod koniec XIX wieku, znajdował się rozległy plac, poprzecinany promieniście alejkami, z kilkoma zaledwie domami, po zachodniej stronie ówczesnego kościoła. Środkową część placu przecięto nową ulica Schul Strasse. /ob. Szkolną/, przeprowadzając równocześnie prostopadłą do niej uliczkę na zapleczu staromiejskiej ulicy Wiejskiej. Teren po południowej stronie ulicy Szkolnej przeznaczono pod budowę kościoła , a teren po jej stronie północnej przeznaczono pod budowę szkoły.

Budowę nowej, zachowanej do dziś świątyni, zaprojektowanej przez znanego berlińskiego architekta J. Otzena, rozpoczęto w 1902r., wznosząc ją już na nowym miejscu, przesuniętym bardziej na zachód. Budowę kościoła poprzedził projekt urbanistyczny, wykonany najprawdopodobniej po 1894 roku, to jest po przyłączeniu do miasta Chyży i terenów dawnego majątku ziemskiego stanowiącego własność rodziny v. Osten.

W rok po ukończeniu kościoła rozpoczęto budowę szkoły. Usytuowanie jej w pobliżu fary miejskiej nie było przypadkowe. Nauczaniem dzieci przez stulecia zajmowali się bowiem duchowni; najpierw w salach i szkółkach lokowanych na plebaniach i w zespołach zabudowy kościelnej, a później w odrębnych budynkach stawianych nieopodal głównych świątyń miejskich.

Projekt budowli wykonał rządowy radca budowlany Tiffenbach z Frankfurtu nad Odrą. Budynek swa kubaturą i rozmachem z założenia przewyższał inne obiekty tego typu wzniesione nie tylko na terenie Drezdenka ale i całej prowincji. Zaprojektowano w nim 16 izb lekcyjnych, pokój dla rektora, dwa pokoje dla nauczycieli, aulę, salę gimnastyczną, i obszerne boisko z odrębnym budynkiem ubikacji. Uroczyste poświęcenie budowli miało miejsce 14 listopada w 1904 roku.

Budynek w czasie II Wojny Światowej szczęśliwie ocalał. Do miasta zaczęli napływać polscy osadnicy, w tym również nauczyciele, którzy już w pierwszych miesiącach powojennych przystąpili do organizacji polskiej szkoły. Z uwagi na znaczną dewastację wnętrz szkoły, lekcje prowadzone były w obecnym gmachu ratuszu. Równolegle porządkowano wnętrze gmachu przy ul. Szkolnej, przygotowując go na rozpoczęcie nowego roku szkolnego. Prace porządkowe i organizacyjne prowadzone były pod kierunkiem nauczycielki Józefy Dynarewicz.

Szkoła do 31 sierpnia 1958r. była jedyną placówką tego typu w mieście. Oprócz nauczania podstawowego, w gmachu przez pierwsze powojenne lata funkcjonowało również Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące, przejściowo również Państwowe Przedszkole, Szkoła Podstawowa dla Pracujących i filia Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących. W 1978r. przy placówce tej powstała też Zasadnicza Szkoła Górnicza. Podstawową funkcją szkoły było jednak zawsze nauczanie podstawowe. 26 maja 1979 roku szkole nadano imię doktora Janusza Korczaka

W okresie powojennym w budynku i w jego sąsiedztwie prowadzono szereg prac porządkowych i remontowych. Wszystkie wnętrza przeznaczono na cele lekcyjne, wyposażając je w nowe sprzęty, gdyż dawne były połamane i poniszczone. Dawne pomieszczenia muzealne zaadoptowano na zaplecze kuchenne i stołówkę. W 1977 roku, rozpoczęto budowę olimpijskiego boiska sportowego, które oddane zostało do użytku w maju 1978 roku. W roku tym przeprowadzono również remont wnętrz, polegających głównie na prawie całkowitej wymianie dawnych deskowych podłóg na posadzki cementowe pokryte wykładzinami. Na korytarzach założono drewniane parkiety. W 1996 r. wymieniono podłogę w sali gimnastycznej, zakładając parkiet z klepki barlineckiej. W 1997 r., zmodernizowano wnętrza toalet przy sali gimnastycznej i wymieniono papowe pokrycie dachu nad salą gimnastyczną. Ponadto wielokrotnie malowano stolarkę drzwi i okien oraz ściany we wnętrzu. Przemalowano też ściany we wnętrzu auli.

W ostatnich latach przeprowadzono również znaczącą ilość prac remontowych i inwestycyjnych, dzięki którym budynek oraz jego najbliższe otoczenie odzyskuje należny mu wygląd i prestiż. Do ważniejszych przedsięwzięć w tym zakresie należy zaliczyć: uruchomienie pracowni informatycznej, wyposażenie w komputery biblioteki i sekretariatu, remont kapitalny całego dachu, auli, korytarza głównego, modernizację stołówki i kuchni, położenie nowej płyty asfaltowej na boisku do piłki ręcznej, odnowiono wejście główne – położono kostkę brukową, odnowiono wszystkie izby lekcyjne, kancelarię oraz pokój nauczycielski, wyposażono szkołę w sprzęt nagłaśniający oraz sprzęt muzyczny, zadbano o bezpieczeństwo dzieci poprzez zabezpieczenie barierkami przyległej ulicy, rozpoczęto również remont kapitalny sali gimnastycznej.

Treść została skopiowana ze strony głównej szkoły!!!